കാര്‍മേഘ ശകലങ്ങള്‍

കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ മൂടി കെട്ടിയ
ആകാശത്തിന്‍ ചെരുവില്‍
നിന്നൊളിഞ്ഞു നോക്കും
സൂര്യന്റെ  മുഖത്തും
നേരിയൊരു ആശങ്കയുണ്ടോ
എന്‍ മുഖത്തെന്ന പോലെ

മഴമേഘങ്ങളെ മുറിച്ചെത്തും
മിന്നല്‍ പിണരിന്‍ ശോഭയില്‍
മങ്ങി പോയതാകാം നിന്‍
മുഖത്തിന്‍ പ്രഭാവലയം
അതോ പ്രണയ പനി തന്‍
ചൂടില്‍ വാടി പോയതോ
തേജസേറും നിന്‍ വദനം

പുതു ദീപത്തിന്‍ പൊന്നൊളി
മിന്നല്‍ പിണരുകള്‍ ആകവേ
ഹൃദയത്തുടിപ്പുകള്‍
ഇടിനാദമായീ മുഴങ്ങവേ
പിടക്കുന്ന നെഞ്ചിനുള്ളില്‍
ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചൊരു
കാര്‍മേഘ ശകലങ്ങള്‍
മഴയായീ പെയ്തിറങ്ങുമ്പോള്‍....
എന്നിലൂടെ ഒഴികിയൊലിച്ചത്
പ്രണയത്തിന്‍ കുളിര്‍മഴയോ

തകര്‍ത്തു പെയ്യും മഴയില്‍
ഒഴികിയോലിച്ചു പോയല്ലോ
ആശങ്കകളും ആകുലതകളും
കത്തിജ്വലിക്കുന്നു നീയും
പടരുന്നു ആ ജ്വാല തന്‍
പ്രകാശമെന്‍ വദനത്തിലും!!

പൂ പോലെ...

മുള്ചെടിയില്‍ പൂത്തൊരു
പൂവേ നിനക്കിങ്ങനെ
ചിരിക്കാന്‍ കഴിയുവതെങ്ങനെ!?
പലവട്ടം ചോദിച്ചു ഞാന്‍.....
കിട്ടിയോരുത്തരമോ  ...
വിടര്‍ന്നൊരു ചിരി മാത്രം!!

മധു നുകരുവാനെത്തിയ
ശലഭങ്ങളോടും ചോദിച്ചു ഞാന്‍
നിങ്ങള്‍ക്കറിയുമോ ഇങ്ങനെ
ചിരിക്കുവാനെങ്ങനെ  കഴിയുന്നു
മുള്ളിന്‍ പുറത്തിരുന്നു കൊണ്ട്....!??

പുതു പൂക്കളെ തഴുകിയെത്തിയ
കൊച്ചിളം തെന്നല്‍ എന്‍ ചോദ്യം
കേട്ടൊന്നു ചിരിച്ചു..മെല്ലെ മന്ത്രിച്ചു
സ്വകാര്യമൊന്നെന്‍ കാതില്‍
നീയുമിതുപോലൊരു പൂവാണ്
അവാസന ഇതള്‍ കൊഴിയും വരെ
ചിരിച്ചു നില്‍ക്കും പൂവ്!!!

ചില ജന്മങ്ങള്‍

ചില മാനവ ജന്മങ്ങള്‍ .
ഭാരമായി തീര്‍ന്നിടുന്നു ഏവര്‍ക്കും
ജീവിച്ചു തീര്‍ക്കുന്നൊരു ജീവിതം
നോവിന്‍ പൂക്കള്‍ നല്‍കുവാനായി..

മദ്യ സേവ മാത്രമേ സുഖം
മദ്യ ശാലകള്‍ സ്വര്‍ഗ്ഗവും
മനവനായീ പിറന്നുവെങ്കിലും
മൃഗ ജീവിതം നയിചിടുന്നു

മകനായീ ജീവിച്ച നാള്‍
ജന്മമേകിയതിന്‍ ശിക്ഷയായി
കൊടുത്തു മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക്
കടലോളം കണ്ണുനീര്‍ !

ഒരായിരം പ്രതീക്ഷയുമായീ
സ്നേഹത്തിന്‍ കൂട് കൂട്ടാന്‍
കൈപിടിച്ച തന്‍ പ്രിയതമക്ക്
സമ്മാനിച്ചു ദുഃഖത്തിന്‍  നീര്കുടം!!

മക്കളായീ പിറന്നവര്‍ക്ക്
ലാളനയല്ല സംരക്ഷണമല്ല...
നല്കിയിതോരായുസിന്‍
വേദനയും അപമാന ഭാരവും!!!

അറിയുന്നില്ല മാനവന്‍...
മദ്യാസക്തി കൊല്ലുന്നവനെയും
കൊല്ലാതെ കൊല്ലുന്നു
അവനു ചുറ്റുമുള്ളവരെയും!!!!